Ahmet Gelişgen YazılarıSahabe Hakkında Haddi Aşanlar

“Sahabede Kusur Arayanlar, Ancak Zındıklardır”

 

عن الخطيب البغدادى … يقول: سمعت أحمد بن محمد بن سليمان التستري:

سمعت أبا زرعة )رحمة الله عليه (يقول:

“إذا رأيت الرجل ينتقص أحداً من أصحاب رسول الله صلى الله عليه وسلم فاعلم أنه زنديق.

وذلك أن الرسول صلى الله عليه وسلم عندنا حق، والقرآن حق.

وإنما أدى إلينا هذا القرآن والسنةَ أصحابُ رسول الله صلى الله عليه وسلم.

وإنما يريدون أن يجرحوا شهودنا ليبطلوا الكتاب والسنة، والجرح بهم أولى، وهم زنادقة.”

]الكفايةللخطيب البغدادي ),ص[(175,176 ,

TERCÜME:

Muhammed b. Süleyman el-Tüsteri, Ebu Zur’a er-Râzî (r.aleyh)’in şöyle dediğini aktarıyor:

Rasülüllah (s.a.v.)’in ashabından birini ayıplayan (eksik arayan) bir adamı gördüğün zaman bil ki o ‘zındık’tır.

Zira biz, Resulullah (s.a.v.)’i de Kur’an’ı da hak biliriz.

Kur’an ve Sünnet’i bize ulaştıran, Resulullah’ın (s.a.v.)’in ashabından başkaları değildir.

Ashab-ı Kiram’da noksanlık arayan zındıklar, bu yaptıklarıyla sadece ve sadece, Kitap ve Sünnet’i iptal etmek amacıyla “şahidlerimiz”i cerh etme/çürük çıkarma hevesindedirler.

Halbuki çürük çıkarılmaya asıl layık olanlar, onların kendileridir. Zira onlar zındıklardır.”[1]

AÇIKLAMA

Hadis Usülü ilmine göre, sahabe, bizzat Cenab-ı Hakk tarafından tezkiye ve tadil edildiği için, hadis rivayetinde cerhe tabi tutulmaz.[2]

Aksi halde, Kur’an ve sünneti bize nakleden sahabeyi rivayette çürüğe çıkarırsak, Ebu Zur’a (r.aleyh)’in dediği gibi, dinin bu iki ana temelini yıkmış oluruz, haşa!

Demek ki, sahabeyi kötüleyip cerh etmeyi amaçlayan fikri akımlar ve bu şenaate yeltenen hoca kılıklı zevât, sadece günümüzde değil, geçmişte de mevcutmuş.

Her devirde olduğu gibi, Allah’ın izniyle bunlar, sabun köpüğü gibi kabarıp geçeceklerdir. Eğer tövbe etmezlerse akıbetleri de oldukça ibretâmiz olacaktır…

(Sahabenin fazileti konusundaki Arapça videonun tercümesi için tıklayınız: http://www.ahmetgelisgen.com/Video-Detay.aspx?ID=16  )

16.10.2017

Dr. Ahmet Gelişgen

www.ahmetgelisgen.com

[1] Hatîb-i Bağdâdî, el-Kifâye, Daru İbni’l-Cevzi, 2014, Riyad, s. 175, 176.

[2] Bkz. Bağdâdî, el-Kifâye, s. 168-180; Bakara, 2/143, 218; Âl-i-İmrân,110, 174; A’râf, 7/157; Enfâl, 8/74, 75; Tevbe, 9/88, 89, 100, 117; Feth, 48/18, 29; Vakıa, 56/10-12; Haşr, 59/8, 9; vd..

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu