Din Tahripçileri İnternet Sitesi
  • Anasayfa
  • Din Tahripçileri
    • Tarihte Din Tahripçileri
    • Günümüzden Örnekler
  • Seçme Yazılar
    • Editör
    • Ahmet Gelişgen
    • Ahmet Şimşirgil
    • Ali Eren
    • Bedri Gencer
    • Ebubekir Sifil
    • Ekrem Buğra Ekinci
    • Erem Şentürk
    • Harun Çetin
    • Hüseyin Avni
    • İhsan Şenocak
    • Kemal Özer
    • Mehmet Şevket Eygi
    • Melikşah Sezen
    • Murat Yazıcı
    • Ömer Faruk Korkmaz
    • Sema Maraşlı
    • Yusuf Kaplan
    • Muhtelif Yazarlar
  • Konular
    • Şia – Alevilik

      Modernizm ve Mezhepsizlik

      İslam’da Kadın

      Selefi’lerin Anatomisi

      Tasavvuf Adına Sapmalar

  • Gayemiz
    • Gayemiz
    • DİN TAHRİPÇİLERİNİN ÖZELLİKLERİ
    • NE YAPMALI
    • NEDEN dintahripcileri.com ?
  • Ehli Sünnet
    • Ehli Sünnet Akaidi

      İmam-ı Âzam Ebû Hanîfe (R.A.)’in Akaid İle İlgili…

      Erzurumlu İbrahim Hakkı İtikad Manzumesi

      İtikadname-i Mevlana Halid Bağdadi

      Türpüşti Risalesi ve Elfaz-ı Küfür

  • Ne Okumalı?
    • Reddiye Eserler
    • Temel Okunacaklar
    • İleri Okumalar (Türkçe – Arapça)
    • E-Kitap Oku
Son Yazılar
NASSLAR (ÂYET VE HADİSLER) İLE “İCM” KARŞISINDAKİ TUTUMUMUZ...
Aytunç Altındal, Ilımlı İslam, Diyalog ve Nurculuğun Künhünü...
#Yılbaşıkutlamıyorum
Marmara İlahiyat tefsir hocası Mustafa Öztürk; “Kur’an’daki ağır...
Mehmet Fırıncı: “Üstad Said Nursi Rum Patriğini ziyarete...
Dinde Keyfi Görüş İbadete Sıçradı!
İstanbul Sözleşmesini Çekincesiz İmzalayan Bir Babayiğit!: Fatma Şahin!
Kitap Tanıtımı –  Tavsiyesi: Savâʻiku’l-Muhrika
Fetövâri bir din istismarcısı Haydar Baş’ın, bir zamanlar...
Koronavirüs Tartışmalarının Gölgesinde İran’ın Şiileştirme Politikaları
Eski Diyanet İşleri Başkanı Süleyman Ateş: “Kur’an, direkt...
İlhami Güler’in “Kur’an’ın Bazı Yerlerinin Bugün Değiştirilmesi Lazım”...
Anglikan papazının kitabı KURAMER’de!
‘Ali Nar Hocanın Mezhebsizlik ve Hayrettin Karaman ‘Aleyhindeki...
Çok Mühim bir Mesele: İslâm’da evlilik yaşı
“MÜSECCEL SÜNNET DÜŞMANI”NDAN EN YENİ ORYANTALİST MASALLARI
İRAN’IN EN YENİ ACEM OYUNU
Hâlâ M.İslamoğlu’na Muhabbeti Olan Kardeşlerim! Allah Rızası için...
Selefîlik Neyin Devamı
Kilise’nin En Son ve En Tehlikeli Oyunu: Sünnet-i...
HZ.AİŞE DOSYASI
ŞİA GERÇEĞİ YA DA İRAN ŞİA CUMHURİYETİ İLE...
Oryantalizmden Etkilenenler Kur’an-ı Kerim’i Doğru Anlayamazlar
Alev Alatlı: Türk erkeği melek gibidir
Siyah cübbenin altındaki…
Şia Nedir ve batıl görüşleri nelerdir?
Mezhep krizinin sorumlusu kim?
40 Maddede Şia’nın sapık inanç sistemi
Küresel Güçlerin İslam Dünyasındaki Jandarması: İran / İhsan...
Şimdi de İran tehlikesi!..
İran’da Neler Oluyor? (Fotoğraflarla)
Şiilikten Dönen Bir Âlimin Âkıbeti
Bir Şii’nin İtirafları: Biz Ne Utanmaz Bir Toplumuz…
Çok geç olmadan!..
Ebubekir Sifil’den Mehmet Görmez’e İran mektubu
Fazlıoğlu: “Erkeğe bir kadına yarım. Hadi lan oradan”
İran’ın “Milli” Anlayışı Olarak Şiîlik
Tahrifin Sıdre-i Müntehası: Nasr Hamid Ebu Zeyd
Mehmet Okuyan’ın Hz. Âdem’in Topraktan Yaratıldığını İnkâr Manası...
Mehmet Okuyan’ın Kur’ân ve Sünnetle İlgili Temel Yanlışları
Mehmet Okuyan’ın Kandil Geceleriyle İlgili Yanlışları ve Aşağılayıcı...
İLAHİYATLARDA GELDİĞİMİZ HAZİN DURUM!
DİNİ SAPTIRANLARI DEŞİFRE ETMEK DÎNÎ BIR GÖREVDİR
MEHMET OKUYAN’IN İSLÂM İNANÇ ESASLARINA TERS DÜŞEN GÖRÜŞLERİ
İstanbul Sözleşmesi ile İlgili Kafa Karıştıran 10 Soru...
Kadına Şiddetle Mücadele Günü
KAÇ BAKICI BİR ANNE EDER?
Mevlid-i Nebi Haftası ve Aile
Başörtüsü Simbad’ın uçan halısı değildir
İstanbul Sözleşmesi

Din Tahripçileri İnternet Sitesi

  • Anasayfa
  • Din Tahripçileri
    • Tarihte Din Tahripçileri
    • Günümüzden Örnekler
  • Seçme Yazılar
    • Editör
    • Ahmet Gelişgen
    • Ahmet Şimşirgil
    • Ali Eren
    • Bedri Gencer
    • Ebubekir Sifil
    • Ekrem Buğra Ekinci
    • Erem Şentürk
    • Harun Çetin
    • Hüseyin Avni
    • İhsan Şenocak
    • Kemal Özer
    • Mehmet Şevket Eygi
    • Melikşah Sezen
    • Murat Yazıcı
    • Ömer Faruk Korkmaz
    • Sema Maraşlı
    • Yusuf Kaplan
    • Muhtelif Yazarlar
  • Konular
    • Şia – Alevilik

      Modernizm ve Mezhepsizlik

      İslam’da Kadın

      Selefi’lerin Anatomisi

      Tasavvuf Adına Sapmalar

  • Gayemiz
    • Gayemiz
    • DİN TAHRİPÇİLERİNİN ÖZELLİKLERİ
    • NE YAPMALI
    • NEDEN dintahripcileri.com ?
  • Ehli Sünnet
    • Ehli Sünnet Akaidi

      İmam-ı Âzam Ebû Hanîfe (R.A.)’in Akaid İle İlgili…

      Erzurumlu İbrahim Hakkı İtikad Manzumesi

      İtikadname-i Mevlana Halid Bağdadi

      Türpüşti Risalesi ve Elfaz-ı Küfür

  • Ne Okumalı?
    • Reddiye Eserler
    • Temel Okunacaklar
    • İleri Okumalar (Türkçe – Arapça)
    • E-Kitap Oku

İslâm’da Müncî Yok Mehdî Var – Bedri Gencer

tarafından dintahripcileriyonetici 12 Kasım 201812 Kasım 2018
12 Kasım 201812 Kasım 2018

“İslâm’da Yoktur” Şarkısı

Bilhassa 15 Temmuz’dan sonra iki ana sebepten kaynaklanan din hakkındaki bilgi kirliliği ve kafa karışıklığı zirveye çıktı. Birinci sebep, peygamber varisi âlim neslinin neredeyse tükenmesine bağlı olarak sahici dinî otoritenin kaybı, ikinci sebep, FETÖ ile Abant Konsülünde işbirliği yapan ilahiyatçıların günah çıkarmak için gerçekleri karartmaya yönelmesidir. Mehdî konusu, bu karartmaya (obscurantism) misal olarak yeter. 15 Temmuz sonrasında neredeyse bütün ilahiyatçılar, koro halinde “İslâm’da Kurtarıcı Yoktur” şarkısını söylemeye başladılar.

Kamuoyunun “15 Temmuz-öncesi FETÖ dinin altını oyarken neredeydiniz?” sorgulamasının baskısından bunalan ilahiyatçıların 15 Temmuz-sonrası günah çıkarma seansının karakteristiği “İslâm’da yoktur” kalıbıdır: “İslâm’da hadis, tasavvuf, cemaat, keramet, mucize, miraç, ruh-cin, Mehdî-Mesih vs. kısaca (güya FETÖ’nün istismar ettiği) peygamberin gaybdan, perdenin arkasından bildirdiği akıl ve hisse aykırı hiçbir şey yoktur.” Bunlara göre İslâm’da sadece ahlak vardır: Ağacı sev, yeşili koru! Oryantalist İslâm anlayışından beslenen “İslâm’da yoktur” anlayışına hizmet edecek araştırma merkezleri de bu süreçte kuruldu.

 Müncî Değil Mehdî

Doğru, İslâm’da (ahir-i zamanda gelecek) Müncî yoktur, Mehdî ve Mesih vardır. Usûl terimleriyle İslâm’da Mehdî ve Mesih haberinin sübut ve delalet olarak iki boyutu vardır. Önce İslâm’da haberin delaletine, kurtuluşun mânâsına, sonra sübutuna bakalım. Dinde kurtuluşla ilgili “necat, felah, zafer, halas, selamet, fevz” kelimeleri arasında kritik nüanslar vardır. Bu mânâ zincirini dünyadan ahirete uzanan bir süreç olarak şöyle ifade edebiliriz: hidayet ®cihad ®necat ®felah ®fevz. İslâm ile diğer dinlerin kurtarıcı anlayışları, hidayet/necat ve fidye/kefaret ayırımıyla ayırılır. “Mehdî”, hidayet, diğer dinlerdeki “Müncî” (Kurtarıcı, Saviour) ise necat-incâ (kurtuluş, kurtarma) kelimesinden gelir.

İman ve hidayet gibi dinin temel kavramları, Allah ve Rasûlüne nisbet edildiklerinde farklı mânâlar kazanırlar. Lafzen “Sırat-ı Müstakim”i (Doğru Yolu) tutma” mânâsına gelen “hidayet”in üç boyutu vardır. Doğru yolu gösterme (İrşad), Rasûlüne, doğru yolu tutma (Hidayet), Müminlere, doğru yolu tamamlatma (Tevfik), Allah’a aittir. Yani Rasûl, Mürşid, Allah, Muvaffık’tır. Kur’ân-ı Kerim’in başında Fâtiha Suresindeki “Bizi Sırat-ı Müstakim’de hidayete erdir” ifadesi, “Allah’ım bizi başarıya erdir, muvaffak eyle”, hemen arkasından gelen Bakara Suresi ikinci âyetteki “Bu Kitab (-ı Nâtık Rasûlullah) ki onda reyb yoktur, muttakiler için Hüdâdır” âyetindeki Hüdâ kelimesi de Sırat-ı Müstakim’i gösteren rehber, Hâdî Rasûlullah demektir.

Kur’ân’da görüleceği gibi, Arapça’da reyb, “haberci”nin (Allah ve Rasûlü), şek, “haber”in (âyet ve hadis) doğruluğuyla ilgilidir. Mantıken habercinin=öznenin doğruluğu kabul edilmeden (iman-tasdik), verdiği haberin=nesnenin doğruluğu kabul edilemez. Kur’ân’da yalan haberci=özne olarak “müşekkik” (şekke düşüren) değil, “mürîb” (reybe düşüren, Kâf, 50/25) kelimesi kullanılır. Bu, Kur’ân’da “şekk”in mevsûf=haber, “mürîb”in sıfat=haberci (şekk-i mürîb=reybe düşüren, yalan zannını uyandıran bir şek Sebe, 34/54, Fussilet, 41/45) olarak kullanılışıyla teyit edilir. Reyb’in habercinin doğruluğuyla ilgili olduğu anlaşılınca “onda” diye işaret ettiği faili “Kitab”ın Kur’ân’da başka yerde açıkça ifade edildiği gibi (Câsiye, 45/29), Kitab-ı Nâtık denen Rasûlullah olduğu da anlaşılır. Eğer âyetteki “Kitab” ile Kitab-ı Sâmit olarak Kur’ân-ı Kerim kasd edilmiş olsaydı reyb yerine şek kelimesi kullanılırdı. “Lügate yiğitlik olmaz” sözünün de belirttiği gibi, dil bu kadar kesindir, hevâdan konuşmaya izin vermez. Arapça’da yerine göre “el-‘adl, el-hüdâ” gibi bazı masdarlar, ism-i fâil mânâsına gelir. Bakara Suresi ikinci âyetteki “yol göstermek, rehberlik etmek” mânâsındaki Hüdâ (hedy=hidâyet) masdarı ile de Hâdî Rasûlullah kasd edilir.

Bu yüzden Hâdî (hidayet edici), hem Allah’ın, hem Rasûlünün isimlerindendir. Hâdî, Kur’ân’da geçtiği on âyetin ikisinde Allah’a (Hac 22/54, Furkân 25/31), ikisinde Hz. Peygamber’e (Ra‘d 13/7, Ahzâb 33/46) izafe edilmiştir. Bunun dışında Bakara Suresi ikinci âyetteki Hüdâ gibi, hidayetle ilgili birçok âyette Hâdî olarak Rasûlullah kasd edilir. Divan edebiyatımızda Efendimizin Hâdî sıfatıyla ilgili kullanılan tabirlerin çeşitliliği çarpıcıdır: “Hâdî-i Râh-ı Hakk u Dîn-i Mübîn, Hâdî-i Hudâ, Hâdî-i Dîn, Hâdî-i Râh-ı Râstî, Hâdî-i Sebîli’l-Erşed, Hâdî-i Sâlikân-ı Tarîk-i Hüdâ, Hâdî-i Şâh-Râh-ı Hüdâ, Hâdî-i Reh-Revân-ı Cümle Sübül, Hâdî-i Sübül, Hâdî-i Esrâr-ı Sübül, Hazret-i Hâdî-i Sübül, Hâdî-i Hayr-ı Sübül, Hâdî-i Nûr-ı Hidâyet, Hâdî-i Ümmet, Hâdî-i Ümem, Hâdî-i Cemî’-i Ümem, Hâdî-i Kül, Hâdî-i İns ü Perî, Hâdî-i Sakaleyn, Rehber, Rehber-i Şâh-Râh-ı Fevz ü Felâh, Rehber-i Râh-ı Şeriat, Rehber-i Sırat-ı Müstakim, Reh-Bîn, Reh-Nümâ (Hüseyin Güfta, Divan Şiirinde İlim, Ankara: Akçağ, 2004, s.207).

Hâdî Rasûlullah’ın vefatından sonra bilhassa “müceddit” denen varisi âlimler, onun misyonunu sürdürür. Rasûl-i Ekrem ‘aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm, “Allah, her yüz senenin başında bu ümmete, dinini yenileyecek adam (lar) gönderecektir” hadisiyle tecdit misyonunu bildirmişti. Tecdit, “tahdis, ictihad, tahkik, ıslah, ihya” olarak beş boyuttan oluşur; müceddit, “muhaddis, müctehid, muhakkik, muslih, muhyî” olarak peygamberin kurduğu dini yeni, canlı tutar. Bütün Müslümanlar, “hidayet” ile aynı kökten gelen, kalbiyle hevâya, eliyle düşmana karşı mücadele mânâsına gelen “cihad” ile mükelleftir. Müslümanlar için tarihî tecrübe, cihad demektir; Müslümanların/mücedditlerin cihadı, Asr-ı Saadet’teki ilim ile amelin tam olarak örtüştüğü ideal Müslümanlığa bir adım daha yaklaşma/yaklaştırmadır.

Mesela 1827 yılında II. Mahmud’a sunduğu bir lâyihada Keçecizâde İzzet Molla, cihadın önemini vurgular: “Gelelim zuhûr-ı Mehdî yakın iken nizâm-ı âlem olamaz diyen adamlara şöyle cevap veririz: Mehdî yarın zuhûr edecek olsa biz bundan adâlet ve nasfetle çalışalım ki bizi Mehdî-yi Muntazar ‘adl ü dâdde görüp aferin desin. Mehdî zuhûr edecek diye ülkenin tanziminden geri durmanın mânâsı yoktur.” Yani bazılarının sandığı gibi Mehdî akidesi, Müslümanları bir kurtarıcı beklentisiyle tarihi askıya almaya, miskinliğe sevke değil, tam aksine, ilim ile amel arasındaki açığı kapatmak üzere cihada teşvike yarar. İlim ile amel arasındaki açığın tamamen kapatılamadığı cihad süreci olarak tarihin bittiği noktada Mehdî ‘aleyhi’s-selâmın misyonu başlar. Mehdî, Şîîlikteki gibi, askıya alınmış tarihi yeniden başlatarak sıfırdan bir ideal düzen kuracak bir “süpermen” değil, Asr-ı Saadet’teki gibi yeniden şeriatı tam olarak hayata geçirecek, tecdit misyonunu tamamlayacak baş müceddit, cihad sürecini kemale erdirecek son mücahittir.

Allah Teâlâ, Kur’ân’da peygamberi sayesinde “Bugün sizin için dininizi kemale erdirdim ve üzerinizdeki nimetimi tamamladım.” (Maide, 5/3) buyurduktan sonra nurunu tamamlayacağını vaad eder. Hâdî (hidayet edici Rasûlullah) ile doğan nur, onun soyundan gelen Mehdî (hidayete erdirilmiş) ile tamamlanacaktır. Hidayetin başı, Doğru Yola nebevî İrşad, sonu bu yolda ilahî Tevfik idi. İşte “hidayete erdirilmiş” (Mehdî), “başarıya erdirilmiş” (Muvaffak) demektir. Allah’ın (şeriat) nimetinin Hâdî, nurunun Mehdî ile tamamlanması, kâinattaki devrevî diyalektikten kaynaklanır. Kâinattaki devrevî mebde/mead=evvel/âhir=bidayet/nihayet diyalektiğine göre, mead mebdeye, son başa, son çağ ilk çağa, Asr-ı Saadet’e dönüş demektir. Efendimizin “İslâm garip gelmiştir.” hadisi de bunu ifade eder. Her yolun (Sırat-ı Müstakim) başı (Evveli-İrşad) ve sonu (Âhiri-Tevfik), her başın bir başlatıcısı (Hâdî) ve her sonun bir sonlandırıcısı (Mehdî) vardır. “İslâm’da Mehdî yoktur” diyenler, bu ontolojik hakikati inkâr edenlerdir.

Hidayet ve cihadın ardından necat gelir. Müslümanlar için tarihî tecrübe cihad, cihad, hidayeti koruma, doğru yolun sonuna vararak necata erme cehdi demektir. Helakin zıddı olarak necat, malını, canını, dinini kurtarmak demektir. Mesela Nuh’un gemisine binenler, dinlerini, mallarını, canlarını kurtardılar, necata erdiler. Necat, amel=cihad ile dünya zindanından, cehennem azabından kurtulmak, felaha ve fevze kavuşmaktır. Rasûlullah ve Mehdî, ancak Hâdîdir (hidayet edici), Müncî (Kurtarıcı) değil. Öyle ki O, kızı Hz. Fatıma’ya bile “Ey Fatıma! Allah katında makbul ibadetler yap. Çünkü kıyamet gününde ben de seni Allah’ın azabından kurtaramam” (Müslim) buyurmuştur.

Teodisal Kurtarıcı Fikri

Zerdüştlükten mülhem Yahudilik, Hıristiyanlık ve Şîîlik gibi dinlerin paylaştıkları apokaliptik kurtuluş fikri, teodiseden, dinlerin ana problemi olarak teodise, ilahî adaletin sorgulanmasından kaynaklanır: Allah, mutlak adilse onun hükümranlığı altındaki beşerî dünyada görülen zulmün sebebi, kaynağı nedir? Sırf korku salan zalim bir Tanrı tasavvuru dayanılmaz olduğu için gnostik zihniyet, zulmün Tanrı’nın dışında arandığı bir teodise açıklamasına yönelir. Tanrı’yı zulüm şüphesinden tebriye teşebbüsünün dört veçhesi ayırt edilebilir: Rubûbiyetin teşbihinden ulûhiyetin tenzihine, Rahman’dan Şeytan’a, masum nefisten günahkâr nefse, şeriattan hikmete, nakilden akla kayma. Allah’ı hâşâ zulümden aklama girişimi, ulûhiyet/rubûbiyet, tenzih-teşbih dengesinden tenzih ucuna kaymaya, nihaî olarak rubûbiyetin iptali (deizm) sonucunu doğuran ulûhiyetin tenzihini vurgulamaya yol açar. Hristiyanlığın Tanrı’nın insanlaştırıldığı teslis inancı ile Mutezile’nin tevhid vurgusunun ikisi de aslında aynı teodisal ulûhiyetin tenzihi kaygısından kaynaklanır.

Bu inanca göre insan, zulüm faili Şeytan’ın iğvâsıyla aslî günahla doğmuştur ve doğuştan günahkâr insan, ancak günahsız bir failin inayetiyle günahtan kurtulabilir. İslâm ile diğer dinlerin kurtarıcı anlayışları, hidayet/necat ve fidye/kefaret ayırımıyla ayırılır. Burada anahtar kavram, “mâfât”tır. Mâfât, fevt olan/edilen, elden kaçan/kaçırılan şey demektir. Allah, Kitabında ancak malları ve canlarıyla cihad eden müminlerin necata, cennete erişeceklerini bildirir (Tevbe, 9/111). O halde cihad yapmayanın mâfâtı, necat, günah işleyenin mâfâtı, zimmettir. Cennete bedel olarak canı ve malı, canına bedel olarak malı (kurban), insanı “necat”a kavuşturan fidye(-i necat)=telafi-i mâfât, günahına bedel olarak cezası ise “halas”a kavuşturan kefaret=cebr-i mâfât (ve tamir-i hataiyat)tır.

Ancak Hristiyanlıkta fidye (ransom) kefaret (redemption), necat da halas (salvation) olmuştur. Ahd-i Atik’te Kurtarıcı kelimesi, günahkâr kişiyi satın alan bir akraba mânâsına gelen “go’el” kelimesinden gelir. Hristiyanlar için hâşâ Tanrı’nın oğlu olarak Mesih (Hz. İsa), Âdemoğullarının aslî günahlarına karşılık olarak kendini kurban etmiştir. Hâlbuki kurban, günahın kefareti değil, Hz. İbrahim’in Hz. İsmail için verdiği gibi, canın fidyesidir. Böylece Hıristiyan öğretiye göre, kendini “Yeryüzünde günahları affetme gücü olan insanoğlu” (Matta 9/6), yani hâşâ yarı-Tanrı, yarı-İnsan olarak tanımlayan Hz. İsa, çarmıhta uğruna ölerek insanoğlundan ilk günahı kaldırmış ve kurtuluş kapısını açmıştır. Yahudiler, Hz. Davud’un yerine kendi soylarından gelen Hz. İsa’yı evrensel bir kurtuluş mesajı getirdiği için reddetmişlerdi. Hıristiyanlara göre ise çarmıhta öldükten üç gün sonra diriltilen Hz. İsa, ahir-i zamanda İkinci Gelişi’nde kuracağı İlahî Krallık ile inananları ahiretteki ebedî kurtuluşa (fevz) kavuşturmak üzere bu dünyadaki kurtuluş (necat) sürecini tamamlayacaktır.

Bu, Rasûl-i Ekrem ‘aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm misalinde olduğu gibi peygamberlerin Hâdî=Mürşid rolü olarak görülür. Ancak arada derin bir farklılık vardır. İslâm’a göre Rasûl, başarı (hidayet) yolunu gösteren Hâdî=Mürşid, Allah ise Mehdî vasıtasıyla başarıya eriştiren Muvaffık’tır. Hâlbuki Hristiyanlara göre hâşâ yarı-Tanrı, yarı-İnsan olarak Hz. İsa, hem Mürşid, hem Muvaffık’tır. Dolayısıyla bu karizmatik-apokaliptik kurtuluş anlayışında kurtuluşun kulun kesbine bağlı “hidayet, cihad, necat” merhaleleri, kısaca “tarih” atlanmıştır. Hristiyanlığın kurucu sayılan Pavlus, Efeslilere yazdığı Ahd-i Cedid’in onuncu kitabı (2/8-9) Efeslilere Mektup’ta şöyle der: “Sizi kurtaran, başardığınız ya da başarabileceğiniz bir şey değildir. Sizi kurtaran sadece Tanrı’nın lütfudur. Kimse Tanrı’nın sevgisini hak ettiği düşüncesiyle gururlanmamalıdır.” Petrus’un Mektubu‘nda da şöyle denir (I. Petrus 1/5): “Siz, Allah’ın kuvvetiyle ahir-i zamanda keşf edilmeye hazır bir kurtuluşa iman vasıtasıyla korunmaktasınız.”

Zerdüştlükten mülhem Yahudilik, Hıristiyanlık ve Şîîlikteki teokrasi (masum imamet) anlayışı da teodisal kurtuluş anlayışının parçasıdır. Zamanın günden güne kötüleşeceği, günahların dünyayı saracağı, halkın beklediği kurtuluşu Tanrı’nın kendisi veya göndereceği bir hükümdarın gerçekleştireceği, dünyayı tekrar düzelteceği inancı, Mezopotamya’da yaygındı. Hâlbuki İslâm’da masumiyet şahıslara değil, cemaate aittir. İmam Mâlik, “Sünnet, Nuh’un gemisidir; binen kurtulur, geri duran boğulur.” der. Dolayısıyla İslâm’da ancak Rasûlullah’ın Fırka-i Nâciye (tek kurtulacak fırka) dediği Peygamber ve Ashabının yolundan giden Ehl-i Sünnet ve Cemaat’e katılan, Nuh’un gemisine binenler necat bulurlar.

Mehdî Hadislerinin Kesinliği

İslâm’da Mehdî akidesinin delaletinden sonra sübutuna bakalım. Birincisi Mutezilî olduğu, ikincisi muhaddis olmadığı için görüşlerine itibar edilmeyen Kadı Abdülcebbar ile İbni Haldun sayılmazsa Mehdî hadislerini zayıf veya mevzû (uydurma) gören klasik âlimlerin başlıcası İbnü’l-Cevzî’dir. İslâm’da Mehdî haberleri hakkında doğan bu şüpheler üzerine Hâtimetü’l-Huffâz (Hafızların Sonuncusu) sayılan Süyûtî, 257 hadisi topladığı el-‘Arfü’l-Verdî fî Ahbâri’l-Mehdî adlı eserinde Mehdî hadislerinin inkârı küfrü gerektiren mütevatir olduğunu ortaya koymuş, dahası, İbni Hacer Heytemî, “Mehdî’yi inkâr eden kâfir olur” mânâsında bir rivayet nakl ederek Mehdî’nin gelişinin Hz. Peygamber’in Allah tarafından bildirdiği kat’î dinî akideler, hükümler ve haberler mânâsına gelen zarûrât-ı dîniyeden olduğunu vurgulamıştır.

İbnü’l-Cevzî, eksik ve yanlış değerlendirmelerle Mehdî hadisleri dâhil Kütüb-i Sitte ve Müsned’de geçen birçok hasen, sahih ve mütevatir hadisi mevzû saydığı için İbnü’s-Salâh, Zehebî, ‘Askalânî, Süyûtî, Sehâvî, İbni Arrâk, Sindî, Leknevî ve Nurettin Boyacılar gibi birçok büyük âlimin ciddi tenkitlerine uğramış, Süyûtî’yi destekleyen Sicistânî, Kurtubî, Sehâvî, Heytemî, Alî Kârî, Hanbelî, Berzencî, Zürkânî, Seffârînî, Şevkânî, Kannûcî, Kettanî gibi ümmetin imamları Mehdî hadislerinin mütevatir olduğu üzerinde ittifak etmişlerdir.

Eğer İslâm’da Mehdî’nin gelişi haksa, onunla birlikte Mesih’in (Hz. İsa) gelişi de hak olur. Dolayısıyla İslâm âlimleri, çıkarılan şüpheler üzerine Mehdî’nin gelişi gibi Mesih’in gelişiyle ilgili hadislerin de mütevatir olduğunu isbat etmişlerdir. İslâm âlimlerinin çoğunluğu, ilgili Kur’ân âyetlerini Allah’ın Hz. İsa’yı uyutmadan ve öldürmeden göğe yükselttiği şeklinde tefsir etmişlerdir. Ancak Muhammed Abduh, Reşid Rıza ve Mahmud Şeltut, Hz. İsa’nın öldükten sonra ruhuyla semaya yükseltildiğini, dolayısıyla Nüzulünün (İkinci Gelişi) imkânsız olduğunu savunmuşlardır. Buna karşılık asrın büyük âlimlerinden Enver Şah Keşmirî, et-Tasrîh bi-mâ Tevâtere fî Nüzûli’l-Mesîh adlı eserinde topladığı Hz. İsa’nın Nüzulü hakkındaki 100’den fazla hadisin mütevatir, dolayısıyla inkârlarının küfür olduğunu bildirdi. Asrın müceddidi Zahid Kevserî de Şeltut’un fetvasına karşı reddiyesinde Keşmirî’nin hükmünü tasdik etti.

Yalan Rüzgârı

‘Beklenen Kurtarıcı İnancı’ konulu son sempozyum, zamanında FETÖ ile işbirliği yapan ilahiyatçıların günah çıkarmak için hakikatin üzerini örtmeye çalışmalarının ibretlik misali. Güya tarih boyunca sahte mehdî ve mesihlerin çıkışı, Mehdî-Mesih beklentisinin asılsızlığının isbatıymış! Saçmalığın bu kadarına pes! Bu mantıkla sahte peygamberlerden dolayı nübüvvetin, sahte ilahlardan dolayı da ulûhiyetin inkârı gerekmez mi?

Kırk dereden su getirerek, mütevatir teriminin tarifini bile değiştirerek, inkârı küfrü gerektiren zarûrât-ı dîniyeden Mehdî-Mesih akidesini çürütmeye çalışmak, “Hadislerden Mehdî çıkmaz” diye Allah’tan korkmadan mütevatir hadisleri yok saymak! Bu ilahiyatçılar, nasıl göz göre göre Rasûlullahı yalanlamaya cüret edebiliyorlar? Elbette Allah’ı ve ahireti hatırlayan, buna cüret edemez. Mahmud Şeltut gibi ahir-i ömründe şahitler tutarak bu inkârdan tevbe etmek kime nasib olur, Allah bilir…

Bedri Gencer

Paylaşın:
0 Yorum
Önceki İçerik
Fazlur Rahman Toplantısı
Sonraki İçerik
Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Görmez’in Röportajının İlmi Tahlili

Beğenebileceğiniz Yazılar

İslami bisiklet değil fıtri bisiklet!

11 Ekim 2018

Sünnilik mezhep midir, din midir?

11 Ekim 2018

Liberalizmin soy kütüğü

11 Ekim 2018

Hasbîlik ile Hesabîlik arasında

11 Ekim 2018

Kutlu Doğum’un arka planı

11 Ekim 2018

Yeni anayasa yapım aşamasındadır

11 Ekim 2018

Hatlar ve saflar ayrılırken

11 Ekim 2018

İdeolojiden ütopyaya İslâmcılık

11 Ekim 2018

Akif Emre Elif gibi yaşadı mim gibi öldü

11 Ekim 2018

SAİD NURSİ ELEŞTİRİLEMEZ Mİ? / PROF. BEDRİ GENCER

11 Ekim 2018

Yorum Yazın Cevabı İptal Et

Sosyal Medyadan Takip Edin

Din Tahripçileri Listesi

  • Tarihte Din Tahripçileri

    • Ali Şeriâti

    • Cemalettin Afgani

    • Elbânî

    • Fazlurrahman

    • Humeyni

    • İbn-i Teymiyye

    • Mevdudi

    • Muhammed Hamidullah

    • Muhammed Abduh

    • Muhammed Esed

    • Musa Carullah

    • Reşit Rıza

    • Seyyid Kutub

    • Şevkani

  • Günümüzden Örnekler

    • Abdülaziz Bayındır

    • Alparslan Kuytul

    • Nurullah – Uludağ – Koşar – Naik
    • Ankara İlahiyat’ın Bazı Teologları

    • Bayraktar Bayraklı

    • Cemal Nur Sargut

    • Fethullah Gülen

    • Haydar Baş

    • Hayrettin Karaman

    • Hüseyin Atay

    • Mustafa Kazankaya (İslamoğlu)

    • Mehmet Okuyan

    • Mustafa Öztürk

    • Nurettin Yıldız

    • Süleyman Ateş

    • Süleyman Uludağ

    • Yusuf el-Kardavi

    • Bazı Diyanet Mensubları

    • Zakir Naik

    • Üveysilik

    • Fatih Nurullah

    • Taslaman – Dorman

    • Uğur Koşar

    • İsrafil Balcı

İletişim

İLETİŞİM

Faydalı Siteler


  • Facebook
  • Twitter
  • Youtube

@2018 - dintahripcileri.com.


Yukarı