Günümüzde “İbrâhimî Dînler” şeklindeki bir tasnifle İslâm ile diğerlerini aynı statüye koymak mümkün müdür?
“İbrâhim, ne Yahûdî ne de Hıristiyan idi; fakat o, Allah’ı bir tanıyan dosdoğru bir Müslüman idi ve müşriklerden de değildi. İnsanların İbrâhim’e en yakın olanı, ona uyanlar, şu Nebî ve (O’na) îmân edenlerdir. Allah, mü’minlerin dostudur.” (Âl-i İmran s. 67-68)
Kur’ân; dînlerin (!) öz olarak aynı olduğunu söylemenin aksine, asıl problemin özden kaynaklandığını, Yahûdîlik ve Hıristiyanlık’ın öz olarak tahrif edildiğini ortaya koymaktadır. “Artık büyük azâb o kimseleredir ki, kendi elleriyle Tevrat’ı yazarlar sonra biraz para almak için: “Bu, Allâh tarafındandır.” derler. Ellerinin yazdıkları yüzünden büyük azâb onlara; kazanmakta oldukları günah yüzünden yazıklar olsun onlara…” (Bakara s.79) Bu durumda Yahûdîlik ve Hıristiyanlık; fıtratın, târihin ve aklın inkâr edilmiş hâlidir.
(Hak Dinin Batıl Yorumlarına Cevaplar, MİSVAK NEŞRİYAT, İstanbul, 2014)
